Chcesz mieć satysfakcję z pracy i zarabianych pieniędzy? Każdy chce. Ale. Nie każdy ją osiąga. Na szczęście ty możesz.
Na wstępie, musisz wiedzieć, że satysfakcjonująca praca to NIE JEST praca na etacie. To rownież NIE JEST własna firma, czy praca na freelansie albo prowadzenie bloga. Dlaczego? Bo satysfakcja z pracy nie ma NIC wspólnego z formą w jakiej ją wykonujesz. Satysfakcja, ma natomiast sporo wspólnego z tym, czym się w tej pracy zajmujesz, z jakimi ludźmi współpracujesz i co z tego masz.
Być może pomyślisz teraz: Magda, zgłupiałaś? O czym chcesz pisać? Przecież każdemu, co innego da satysfakcję. A ja będę musiała się z tobą zgodzić. Ale. Jest kilka wspólnych mianowników, które powodują, że praca będzie satysfakcjonująca i to niezależnie od formy (etat, freelance, własna firma, blog). Oto one.
satysfakcja z pracy
klienci i/lub (współ)pracownicy
satysfakcja z pracy
Satysfakcja będzie tym większa, im ciekawszymi ludźmi, będziesz się otaczała. Czy to w postaci klientów własnej firmy, czy kolegów z pracy w korporacji. Masz na to wpływ, świadomie planując swój rozwój zawodowy i świadomie wybierając firmę, do której wysyłasz swoje CV. Firmę, w której chcesz pracować.
Jeżeli natomiast prowadzisz własną firmę, również masz możliwość wyboru. Wystarczy, że najpierw określisz swoją grupę docelową, a dopiero później zastanowisz się, co możesz jej zaoferować i stworzysz odpowiednią ofertę.
Bo w tym cały jest ambaras, że masz na to większy wpływ, niż myślisz, o!
satysfakcja z pracy
zakres obowiązków i/lub oferta
satysfakcja z pracy
Satysfakcja będzie tym większa, im lepiej będziesz znała się na swojej pracy i będziesz miała przekonanie o jej wartości. Zatem.
Jeżeli prowadząc własną firmę, zajmujesz się projektowaniem, konsultacjami, szkoleniami, sprzedażą butów, czymkolwiek, a robisz to bez zwracania uwagi na jakość i na bardzo niskim poziomie, zapewne komuś coś sprzedasz, zwłaszcza tym osobom, którym na jakości nie zależy, a bardziej np. na niskiej cenie. Ale.
Szansa na osiągniecie satysfakcji ze sprzedaży bubli, jest nikła. Zwłaszcza, że ściśle łączy się z pkt. 1. Bo jaki produkt, tacy klienci, z takimi przyjdzie ci pracować.
To samo dotyczy pracy na etacie w korporacji, czy w mniejszej firmie. Z niskimi kompetencjami i bez chęci rozwoju, na pewno jakąś pracę dostaniesz. Ale. Jakaś to nie ta satysfakcjonująca.
Niskie kompetencje spowodują, że nie będziesz angażowana w ciekawe projekty, a brak zaangażowania we własny rozwój – zamknie ci drogę do awansu. Oczywiście wszystko to za minimalną stawkę. I tu płynnie przechodzimy do kolejnego punktu.
satysfakcja z pracy
pieniądze
satysfakcja z pracy
Fakt. Satysfakcja nie rośnie, wprost proporcjonalnie do wysokości wynagrodzenia czy generowanych przychodów. Ale. Raczej nie da się mieć pełnej satysfakcji, zarabiając pensję minimalną. Dlatego. Pracując dla kogoś (na etacie), warto dołożyć wszelkich starań aby nie zamykać sobie ścieżki do awansu i rozwoju zawodowego.
Natomiast. prowadząc własną firmę, z tych samych względów, nie warto zaniżać swoich cen. Może i pozyskasz klienta, ale nie ma mowy o satysfakcji z pracy, mając świadomość, że pracujesz za półdarmo. Nie po to chyba chciałaś przejść na swoje.
satysfakcja z pracy
satysfakcja z pracy
satysfakcja z pracy
Zatem. Jaka praca da ci satysfakcję? Taka, w której za wysoką jakość i posiadane kompetencje, zostaniesz adekwatnie wynagrodzona, czy to przez pracodawcę, czy klientów. Taka, która pozwoli ci otaczać się ciekawymi, inspirującymi ludźmi. Tu nie ma albo-albo. Do pełnej satysfakcji z pracy potrzebujesz spełnienia tych trzech warunków. Na tym blogu, pomagam to osiągnąć. Pomagam czerpać satysfakcję z pracy niezależnie od formy.
Dlatego.
Jeżeli jesteś tu nowa. Cieszę się, że się odnalazłyśmy i zachęcam do regularnych odwiedzin oraz nadrobienia blogowych zaległości.
Jeżeli natomiast, jesteś ze mną od dłuższego czasu – dziękuję. Mam nadzieję, że krok po kroku przejdziesz ze mną drogę od jakiejkolwiek pracy do tej satysfakcjonującej. Będę również wdzięczna, jeżeli opowiesz o mnie swoim koleżankom i podasz ten tekst dalej↓
Ku ogólnej szczęśliwości.
with L O V Ę
magda
28 Komentarze
on Satysfakcja z pracy? To możliwe!.
POROZMAWIAJMY
Bardzo najbardziej chcę poznać Twoje zdanie w temacie. Zostaw komentarz.
Gdy pracowałam w korporacji stałym elementem dnia były spotkania. Spotkania po to aby: przedyskutować, przyjrzeć się, omówić, znaleźć rozwiązanie. Normalny człowiek …
Zwolnienie z pracy w korporacyjnych realiach, najczęściej ma miejsce w „piątek o godz. 16”. Nie chcę cię jakoś specjalnie niepokoić. Ale. …
Prowadzisz własną firmę? Zdarzyła ci się kiedyś sytuacja, w której nie chciałaś podjąć się zlecenia, ale nie potrafiłaś odmówić? Przybywam z pomocą. …
Pieniądze szczęścia nie dają – warto czasem o tym pamiętać!
Mhm.
Ciekawy wpis, o satysfakcjonującą pracę nie jest niestety łatwo. Ale warto takiej szukać lub zacząć działać samemu.
Podobno pierwsza myśl o tym, ze może by było lepiej gdzie indziej to sygnał, że należy iść za tym głosem, bo czegoś nam brakuje.
Czy warto, w to wątpię, bo też nie znam żadnych badań, które by tę tezę potwierdzały, a zdecydowanie wolę promować podejmowanie przemyślanych decyzji zawodowych.
Ale jeśli praca nam nie leży, czy nie lepiej poszukać takiej, która jest dla nas? Wiadomo: nie ma idealnej. Ale prawie idealne już bywają.
W tym cały ambaras aby szukać aż do osiągnięcia satysfakcji. Ale. Nie kierując się pierwszą myślą, o której napisałaś.
Fajnie dobrze zarabiać. Dla mnie liczy się miła atmosfera w pracy i to aby mnie doceniano. Gdy jest inaczej, ciężko mieć satysfakcję z pracy. Najlepsza satysfakcję daje praca, która kochamy, która jest naszą pasją. Wtedy nie czujemy się, że jesteśmy w pracy 🙂
Akurat z tym „Najlepsza satysfakcję daje praca, która kochamy, która jest naszą pasją. Wtedy nie czujemy się, że jesteśmy w pracy 🙂” się absolutnie nie zgadzam, ale fakt, wiele osób to powtarza, zwłaszcza samozwańczych mówców motywacyjnych.
To zalezy, jaka praca. Zdarzało mi się pracować w miejscach, do których naprawdę szlam z przyjemnością i gdzie nawet nie zauważałam, jak szybko mija czas. To jest moja opinia.
To co jeśli nie pasja, jakaś miłość, motywuje do pracy? Pieniądze to za mało. Dobre towarzystwo też. A rozwój bez miłości do tego co się robi jest taki na siłę, jak np. nauka znienawidzonego przedmiotu w szkole.
Monika to, że dla Ciebie pieniądze i ludzie nie stanowią motywatorów, nie oznacza, że nie jest tak u innych. Sama nie uważam, że motywacja zewnętrzna to najlepsza motywacja, ale faktycznie dla wielu bardzo silna. A motywować może wiele, co wynika z naszych potrzeb i wartości, a te jak wiadomo są różne.
Może więc motywować nagroda np. w postaci uznania i postrzegania jako autorytetu, może fakt, że to co robimy pomaga innym, a mogą i owszem być to pieniądze – jeżeli są u kogoś podstawową wartością.
I bynajmniej nie ma to nic wspólnego z pasją, bo te same potrzeby mogą być realizowane nawet gdy nie zarabiamy na swojej pasji, co akurat polecam, bo w przypadku kryzysu przynajmniej nie stracimy pasji, a i szansa na wypalenie jest odpowiednio mniejsza.
Żeby to było tak proste.
To właśnie jest „tak proste”. Chociaż dla wielu, jednak trudne.
Z formą jednak ma sporo wspólnego. Można lubić jakiś rodzaj pracy, a nie lubić w niej otoczenia, zobowiązań nie mających związku z merytoryką pracy. I to wszystko wpływa ba stopień satysfakcji.
Chyba nie zrozumiałam. Jakie otoczenie i zobowiązania niezwiązane z merytoryką pracy masz na myśli? I co to wszystko ma wspólnego z formą zatrudnienia?
Ja pracuję na etacie, ale prawdziwą satysfakcję daje mi pisanie bloga i prowadzenie Instagramu, ale nie zarabiam na tym
A to należałoby zastanowić się co takiego jest w blogu i Instagramie, co daje Ci satysfakcję i przenieść to na grunt zawodowy. Co oczywiście nie oznacza, że w linii prostej musi to być zarabianie na blogu.
W pracy na etacie jeszcze tej satysfakcji nie doświadczyłam – za to w roli freelancera czuję się usatysfakcjonowana 🙂
Ja właśnie miałam przez 3-4 pierwsze lata mojej pierwszej pracy to, czego szukałam. Był rozwój, były wyjazdy w delegację, które lubiła, nowe wyzwania. Później już coraz mniej takich dodatków, a pensja nie za wysoka. Człowiek się dusił i tylko myślał o zmianie.
A na etacie zajmowałaś się tym samym co na freelansie, zarabiałaś identyczne pieniądze i (współ)pracowałaś z tymi samymi ludźmi? Bo nadal uważam, że to nie kwestia umowy i formy w jakiej wykonujesz swoją pracę, a warunków, które być może w poprzedniej pracy nie były dla Ciebie satysfakcjonujące.
Cieszę się, że ktoś wreszcie pisze o satysfakcji z pracy, zamiast samej tylko pracy dla zarobków. Znam osoby zarabiające pensję trzy lub czterokrotnie wyższą od pensji minimalnej w naszym kraju, a mimo to są nieszczęśliwi i nieusatysfakcjonowani. Dlatego dobrze, że postawiłaś nacisk właśnie na satysfakcję z pracy, a nie same zarobki 🙂
Mam wrażenie, że o roli zarobków powiedziano już niemal wszystko, o satysfakcji z pracy – wciąż za mało.
Najlepiej, jeśli pasję możemy połączyć z przyjemnością. 🙂
A ja się tak zastanawiam co jeśli ktoś nie lubi pracować ani nie lubi ludzi bo jest antyspołeczny. Pieniądze uważa za zbędne ale niestety musi z nich korzystać. Co z takim człowiekiem zrobić lub co taki człowiek może ze sobą zrobić, chyba że ten człowiek nic nie będzie chciał ze sobą robić?
Jako dorośli ludzie mamy to szczęście, że możemy o sobie decydować. Zatem. Jeżeli ktoś nie chce – nic nie musi zmieniać. Zwłaszcza jeżeli jest mu z tym dobrze i nikogo (w tym siebie) swoim działaniem lub brakiem działania, nie krzywdzi.
Lubię moja pracę, gdyby jeszcze większa kasa, to bym ją uwielbiała
A próbowałaś podziałać w tym temacie?