Jest kilka czynników, które powodują, że pracujemy z przyjemnością – jednym z nich jest praca zgodna z naszymi naturalnymi predyspozycjami. Zatem. Jak odkryć w sobie talent? To proste, choć jednak trudne.
Talent to inaczej naturalna predyspozycja, uzdolnienie w jakimś obszarze, które powoduje, że wiele rzeczy robisz intuicyjnie, nieświadomie albo z wybitną łatwością przyswajasz wiedzę i umiejętności z tego obszaru. W przeciwieństwie do kompetencji, talent jest wrodzony więc nie można się go nauczyć. Po prostu albo go masz, albo nie – co oczywiście nie oznacza, że np. bez talentu analitycznego nie nauczysz się analizy danych, po prostu przyjdzie ci to trudniej niż osobie z naturalnymi uzdolnieniami w tym obszarze.
Jest kilka sposobów na odkrywanie swoich talentów, nie jest to jednak łatwe zadanie, bo związane z pewnym przekonaniem. A mianowicie.
jak odkryć w sobie talent
ambaras
jak odkryć w sobie talent
Prawda jest taka, że każda z nas (słownie: każda) ma w sobie liczne talenty. Ty również. Cały w tym ambaras aby je w sobie odkryć, nazwać i zacząć świadomie wykorzystywać.
Jest to jednak o tyle skomplikowane, że często nie mamy świadomości, że to COŚ w ogóle może być zdefiniowane jako talent. Wynika to z przekonania, że talent związany jest przede wszystkim ze sztuką np. talent malarski, wokalny, aktorski etc.
Nic bardziej mylnego.
Odpowiedzialność, odkrywczość, empatia, indywidualizacja, organizacja etc. – to również talenty i to zaledwie kilka z kilkudziesięciu, które towarzyszą ci w życiu osobistym i zawodowym. A jeśli w oparciu o te talenty właśnie, zbudujesz swoją karierę zawodową to już w ogóle będzie luksusowo. Zatem. Jak je w sobie odkryć? Najprościej wesprzeć się testem Gallupa, są jednak również inne opcje. Całkiem bezpłatne.
jak odkryć w sobie talent?
1. Zastanów się czy powtarzasz często jakieś zdanie, które stanowi rodzaj myśli przewodniej w twoim życiu.
Masz motto, które przyświeca twojej codzienności? Zapisz je. Jest duża szansa, że jest odzwierciedleniem twoich talentów lub wartości – w obu przypadkach możesz tylko zyskać.
Dla przykładu, moim, które powtarzam odkąd pamiętam i wpajam swoim czytelniczkom od pierwszego dnia prowadzenia tego bloga to „bo o działanie w tym wszystkim chodzi”. Nigdy nie zastanawiałam się skąd się we mnie wzięło to przekonanie, dopiero później uświadomiłam sobie, że moją mocną stroną jest aktywizowanie siebie i innych, bo „w głębi duszy jesteś przekonana, że tylko działanie się liczy. Tylko dzięki działaniu projekty stają się rzeczywistością.”
I to absolutny fakt.
Mam wewnętrzne przekonanie, wręcz pewność, że znajomość nawet miliona talentów nie da ci tego, co faktyczne działanie i praca. A tak dla przypomnienia – jesteś obecnie na blogu o pracy, biznesie i zarabianiu. Tak.
Dzielę się tutaj swoją wiedzą i doświadczeniem z obszaru, który w linii prostej wynika z mojej najmocniejszej cechy. I to realny dowód na to, jak można fantastycznie wykorzystać swoje talenty w planowaniu ścieżki zawodowej.
2. Zwróć uwagę na swoje relacje z innymi ludźmi (nie tylko zawodowe, również te prywatne).
Jeżeli dobrze się przyjrzysz swoim relacjom z innymi ludźmi i cechom, które w nich dostrzegasz to przekonasz się, że w nich często ukryte są również twoje talenty.
W moim przypadku aż trzy, a najsilniejszy to indywidualizacja, dzięki której dostrzegam w ludziach wszystko, co stanowi o ich wyjątkowości. Inaczej mówiąc. Nic mi po wspólnych mianownikach, w każdym człowieku najbardziej intryguje mnie jego niepowtarzalność.
Od zawsze powtarzam, że uwielbiam „pozytywnych kosmitów”, takich też do siebie przyciągam i takimi staram się otaczać. Ogrom ich wśród artystów i przedstawicieli branży kreatywnej, dlatego właśnie jej przedstawicieli, wybrałam na swoją grupę docelową, o czym pisałam przy okazji case study Monkey Business. I to kolejny przykład, świadomego wykorzystania wiedzy nt. swoich mocnych stron w pracy i biznesie.
Ludzie którymi się otaczamy (klienci, współpracownicy) to jednocześnie jeden z elementów, który rzutuje na to, czy lubimy swoją pracę – u mnie wszystko się zgadza, a u ciebie?
Co więcej, często słyszę, że w moim towarzystwie można poczuć się wyjątkowo. Właśnie dlatego, że ja tę wyjątkowość w drugim człowieku dostrzegam, zwracam na nią uwagę, a następnie nieświadomie eksponuję licznymi wzmocnieniami.
I płynnie przechodzimy do kolejnej metody.
3. Zastanów się za co ludzie cię chwalą, o co pytają, w jakich obszarach szukają rady.
Tak to już jest, że narażone na krytykę (tak, również tę wewnętrzną) staramy się jej unikać, dlatego lubimy robić rzeczy, w których jesteśmy dobre, na których się znamy. Zatem. To, że coś z własnej woli robisz częściej to już pierwszy znak, że być może, masz do czynienia ze swoim talentem.
Jednocześnie z uwagi na zwiększoną częstotliwość, inni również dostrzegają twoje kompetencje i zaczynają postrzegać cię jako ekspertkę, a wówczas zadają pytania, proszą o opinię i konsultację w tym konkretnym obszarze. Jeśli tak jest i w twoim przypadku. Bingo. Najpewniej to, o co dopytują to właśnie twoje talenty.
Zastanów się zatem co inni w tobie podziwiają, w jakich obszarach słyszysz „ty to masz dobrze, bo zawsze tak łatwo przychodzi ci…” (i tutaj właśnie nazywają twój talent).
4. Przypomnij sobie, co lubiłaś robić w dzieciństwie.
Jak już wspomniałam z talentem przychodzimy na świat, dlatego często właśnie w pierwszych latach życia, kiedy nie znasz jeszcze takich słów jak: boję się, wstydzę, a co inni powiedzą – wykorzystujesz go najintensywniej. Przypomnij sobie co to było, a jeśli nie pamiętasz – pogadaj z rodzicami.
Wolałaś zabawy indywidualne czy gry zespołowe? W jaką rolę najczęściej wchodziłaś – np. nauczyciela (nauka), piosenkarki (muzyka), strażaka (pomoc innym) czy rodzica (opieka)? Hmm. Hmm. Mhm.
Ja dla przykładu lubiłam zbierać różne rzeczy w tym pluszaki, kolorowe karteczki i…wspomnienia, które z uwielbieniem spisywałam w pamiętniku. A wiesz jaki jest kolejny z moich talentów? Kolekcjonowanie. Tylko obecnie zbieram inne rzeczy, często niematerialne jak np. fakty, cytaty, umiejętności, bo podstawą tego talentu jest „…typ umysłu, dla którego wszystko jest ciekawe”. Stąd też mój multipotencjał.
5. Odpowiedz sobie na pytanie, czego lubisz się uczyć i nauka czego przychodzi ci wybitnie łatwo.
Jak wspomniałam wcześniej, lubimy robić to, w czym czujemy się mocne, na czym się znamy. A wiesz dlaczego czujemy się w czymś mocne? Bo to COŚ wynika właśnie z naszych talentów, a w związku z tym – nauka tego CZEGOŚ przychodzi nam z łatwością.
Zauważyłaś pewnie, że dla niektórych nauka języków obcych to nic trudnego, a inni męczą się latami, a i efekty bywają różne. To właśnie doskonały przykład (anty)talentu językowego. Dokładnie tak samo jest z innymi obszarami, które dla niektórych są proste i oczywiste, a dla innych nie do przeskoczenia.
jak odkryć w sobie talent
.
jak odkryć w sobie talent
Na zakończenie zostawiłam najlepsze. Chcesz odkryć swoje talenty? Wyjdź poza utarte schematy swojej codzienności.
Próbuj nowych rzeczy, choćby abstrakcyjnych – eksperymentuj.
Próbuj różnych rzeczy, choćby ze sobą niezwiązanych.
Próbuj zrobić coś inaczej.
Podejmuj ryzyko.
A gdy odkryjesz coś, co sprawia ci ogrom przyjemności, po prostu rób tego więcej. Z korzyścią dla poczucia szczęścia, spełnienia i dla swojego własnego zdrowia psychicznego.
with L O V Ę
magda
A jeżeli masz ochotę na migawki mojej codzienności, kulisy pracy, Lazy Live’y wprost z kanapy i hedonistyczne stories – wskakuj na mój Instagram. Myślę, że sądzę, że warto, ale sprawdź sama!
11 Komentarze
on Jestem utalentowana, a ty?.
POROZMAWIAJMY
Bardzo najbardziej chcę poznać Twoje zdanie w temacie. Zostaw komentarz.
W dzisiejszych czasach, źródeł poznania i nauki nowych umiejętności jest wiele. Wśród nich jest jednak jeden niezastąpiony. Nauka przez cudze doświadczenie. Gdy …
Kasia* ma 29 lat. Nigdy nie próżnowała. Już jako studentka łączyła dwa kierunki studiów. Prawo i psychologię. Oba skończyła z wyróżnieniem …
To post o wszystkim i o niczym, a rudy to piękny kolor włosów. Ale. Nie dla mnie. Trudny to dla mnie okres, …
super wpis, a najbardziej punkt 4 dotyczący predyspozycji z dzieciństwa:)
A Jackie wykorzystałaś? Talenty „zdiagnozowałaś”?
Każdy ma jakiś talent. Niestety, często zapominamy o tym, że trzeba je pielęgnować.
Zgadza się, a masz swoje sprawdzone sposoby?
Bardzo dobry tekst, przeczytałam z przyjemnością! Zgadzam się też z wnioskami końcowymi, że warto próbować nowych rzeczy i ryzykować. Wszystkie doświadczenia są cenne! A jeśli zmiany okażą się lepsze, to nasze życie będzie wyglądało o wiele lepiej.
Tyle ludzi pracuje robiąc rzeczy, które nienawidzi. A czasem wystarczyłoby się zastanowić, czegoś innego spróbować i możliwe, że przez resztę życia dzięki temu być szczęśliwszym. 🙂
Otóż, otóż. A sama lubisz próbować nowych rzeczy?
Szkoda, że nie przeczytałam tego tekstu około 3 lata temu, wtedy właśnie myślałam, że nie mam żadnego talentu, jedynie umiejetności – bardziej i mnie przydatne w życiu. Uporałam się z tym sama, ale świadomosć mocnych stron, jest bardzo ważna, bez niej jak bez mapy – nie wiadomo w którym kierunku ruszyć. Pozdrawiam
Magda, uwielbiam czytać Twoje notatki. Serio. Tym razem nie jest inaczej. Ale.
Z małym wyjątkiem. Te biedne języki obce. Okay.. można mieć do nich predyspozycje, ale mówienie i rozumienie to umiejętności nie talenty. Na wyższym poziomie głos i słuch przechodzą w talent muzyczny, ale na podstawowym każda osoba może posługiwać się nimi w różnych systemach językowych.
„bo o działanie w tym wszystkim chodzi”.. Chodzi o działanie a nie samo gadanie – dlatego liczy się akcja.
Od lat przyglądam się zmaganiom w nauce j. obcych i to, podobnie jak w biznesie, kwestia celu, planowania i wykonania, a potem ewaluacji i korekcji. Tyle.
Thanks a million,
Paulina
Zgadzam się absolutnie. Umiejętność posługiwania się językiem obcym jest…umiejętnością. Ale.
Umiejętność tą (jak i każdą inną) możemy posiąść, wolniej lub szybciej. I właśnie w tym tempie nauki, ujawnia się talent, rozumiany jako wrodzona predyspozycje do tego „czegoś”. W tym konkretnym przykładzie, mówiąc precyzyjniej – wrodzona predyspozycja do nauki języków, zwana pot. talentem językowym.
Nawiązując do tych języków powiem coś z własnego doświadczenia. Uważam, że można mieć do tego predyspozycje, czy talent. Od dzieciństwa miałam naprawdę naturalną zdolność do przyswajania i używania języków obcych. Minimum wkładanego wysiłku i duże efekty, im bardziej się przykładałam tym moje umiejętności zawsze były jeszcze większe. Języka francuskiego nauczyłam się w pół roku tak, że prześcignęłam w szkole wszystkich uczniów (ze swojej klasy) i byłam w stanie czytać już książki dla dzieci. Ze swoich zdolności korzystałam w trakcie studiów – równolegle uczyłam się i poznawałam 4 języki – mongolski, tybetański, chiński, mandżurski (w tym z dialektami klasycznymi i różnymi alfabetami). W pracy potrafiłam się odnaleźć na wielu różnych stanowiskach i języki obce zawsze były moim największym atutem. Zatem tak, można być utalentowanym językowo. Może to wiąże się ze słuchem muzycznym? Tego nie wiem, w każdym razie zawsze miałam dobry słuch i wprawione oko do barw.
Wpis jest świetny. Ja właśnie takimi metodami znalazłam to co lubię robić, w czym jestem dobra i co mogę i powinnam rozwijać. I trochę tego jest 😀
Dzięki za ten wpis,
Felicja 🙂