Z miłości do pączków

Zjadłam 80 pączków, ty zjadłaś 20. Obie umrzemy ale interesuje mnie jedno. Która z nas zjadła więcej?

Lubię o sobie myśleć, że jestem humanistką z logiczno-analitycznym zacięciem. Ale kiedy na studiach przekonałam się, że matematyka to naprawdę królowa nauk było już trochę za późno na nadrabianie licealnych zaległości co wprawiało mnie nieco w kompleksy. Na szczęście w porę zrozumiałam pewną matematyczną zależność. Uff – pomyślałam. Jestem uratowana. Pozwól, że teraz uratuję i ciebie.

Aby wszystko dobrze zrozumieć musimy wyjść od podstaw. 80 to dużo czy mało? Nie. Nie. Ani nie w złotówkach, ani w pączkach. Po prostu 80.

A bardzo dobrze, nie dałaś się zwieść. Wszystko zależy od punktu odniesienia. 80 z 1 000 000 to mało, a 80 ze 100 to całkiem sporo. Zgodzisz się ze mną? Ale co w sytuacji gdy nagle szczęśliwym trafem w moim posiadaniu znalazło się 80 sztabek złota? To dużo mam tego złota czy mało? Moim punktem odniesienia będą wszystkie sztabki świata czy 0 (słownie: zero), które miałam jeszcze wczoraj? Sama nie wiem. A ty co myślisz?

Wiesz co. Nie idźmy tą drogą. I tak nie dojdziemy do porozumienia. Bo to nigdy nie będzie obiektywne. Moje mało może być twoim dużo. Subiektywnie dużo. Na szczęście mam rozwiązanie i tej zagadki. Bardzo obiektywne rozwiązanie. Bardzo jednoznaczne. Osiemdziesiąt to zawsze więcej niż dwadzieścia.

80 cm to zawsze więcej niż 20 cm, a 20 minut to zawsze mniej niż 80 minut. Zawsze jest lepiej mieć 80 złotych w portfelu niż 20 zł, a 80 osób to więcej niż 20 i już całkiem spory tłum. 80 par butów to więcej niż 20, chociaż i tak nadal niewystarczająco, a zjeść 80% tabliczki czekolady to więcej niż tylko 20%. No właśnie.

Bo prawda jest taka, że ja z natury leniwa jestem. Jak mam wybierać między pracą, a nie-pracą to zazwyczaj wybiorę oglądanie seriali. I pewnie nigdy nie byłabym w tym miejscu, w którym jestem gdybym w porę nie doświadczyła, że przez zaledwie 20% czasu pracy realizuję aż 80% zaplanowanych zadań. Tak oko cię nie myli.

Zakładając, że mój dzień pracy wynosi 8h czyli 480 minut to w trakcie 96 minut wykonuję 80% wszystkich zaplanowanych zadań. Fakt. Mam tutaj na myśli 96 minut krystalicznego skupienia. I nie. Nie upadłam na głowę. To klasyczny przykład zasady Pareta.

Zasada ta ma bardzo szerokie zastosowanie ale jest wybitnie popularna m.in. w sprzedaży i dlatego często wspominana w trakcie szkoleń sprzedażowych. Bo faktycznie analizy sprzedaży jednoznacznie wskazują, że zaledwie 20% sprzedawców generuje aż 80% przychodu firmy. Nie ma tutaj przestrzeni na domysły. Oczywiście +/-. Chodzi tu bardziej o proporcje. A zasadniczo dysproporcje.

I pomimo, że to taki basic szkoleniowy i podstawa zarządzania kimkolwiek/czymkolwiek moim zdaniem zdecydowanie zbyt rzadko wykorzystywana jest jako element motywacyjny. Bo przyznam szczerze, że nic mnie tak nie mobilizuje do pracy jak świadomość, że w tak krótkim czasie mogę zrobić tak wiele.

Że to tak naprawdę znikomy wysiłek w kontekście korzyści wynikających z całości.

A mówię to ja. Już nieperfekcyjna ale jednak perfekcjonistka, która zawsze chce mieć wszystko na 100%. Z tej perspektywy spokojnie zadowolę się 80%.

Dlatego gdy następnym razem nie będzie ci się chciało. Tak bardzo nie będzie ci się chciało. A JUTRO wyda się lepszym momentem niż DZIŚ to pomyśl (jak i ja właśnie myślę), że tak niewielkim wysiłkiem (20%) możesz osiągnąć tak wiele (80%).

80% to naprawdę dużo. A przynajmniej więcej niż 20%. Ależ mi się dzisiaj nic nie chce.

To wszystko przez ten cukrowy detoks. I miss you, Donut. I love you, Mr Pareto♥