Rzecz się ma o przekonaniach. Te jak wszystko mogą być pozytywne i negatywne. I jak w każdym przypadku negatywne trzeba zwalczać, a pozytywne wzmacniać. Gotowa?

Przekonania pozytywne, zwane też wspierającymi to takie, które dodają skrzydeł. To takie, które pielęgnowane wiarą we własne możliwości pozwalają przenosić góry. To takie, które z tyłu głowy podpowiadają mogę wszystko, kiedy zaczynamy? To takie, które pomagają ci realizować twoje cele, w najgorszym przypadku ci nie przeszkadzają. Są neutralne. I chociaż warto podkreślać pozytywy. Ja dzisiaj na opak. Bohaterem tego tekstu mianuję te drugie.

Nie potrafię sprzedawać. Gdybym miała więcej pieniędzy, mogłabym wszystko. Nigdy mi się to nie uda. Pieniądze szczęścia nie dają. Nigdy nie będę szczęśliwa. Lepsze zło znane, niż nieznane. Nigdy tego nie zrozumiem. Na pewno nie uda mi się rozkręcić biznesu. Nie jestem przedsiębiorcza. Ta praca to najlepsze, co mnie może spotkać więc po co zmieniać. Na nic lepszego mnie nie stać. Nie jestem dość dobra. Lepszy wróbel w garści, niż gołąb na dachu. Nie zasługuję na to. Jestem brzydka, głupia i ze wsi.

Inaczej mówiąc.

Przekonania ograniczające to wszystko to co myślisz o sobie, o innych, o sytuacji w której się znalazłaś, a co nie pozwala ci zrobić kroku do przodu. Co hamuje twoje działanie lub wręcz je uniemożliwia. Po prostu paraliżuje. Przykład. Nie bez kozery mówi się, że bycie bogatym to stan umysłu, a biednym najczęściej jesteśmy po prostu mentalnie. To jaki mamy stosunek do pieniędzy ma wpływ na to ile zarabiamy. Po prostu jak wycenisz swoją pracę, tyle zarobisz. A wycenisz na ile zasługujesz zgodnie ze swoim przekonaniem o własnej wartości. To co ważne podobnie jak z potrzebami i tutaj nie ma przekonań ograniczających uniwersalnych. Każdy ma swoje. Swoje subiektywne oceny.

Myślisz nigdy tego nie zrozumiem, a w związku z tym, że w to wierzysz zaprzestajesz działań bo i tak nie mają sensu. W końcu nigdy nie zrozumiesz. Jest to ewidentnie dla ciebie przekonanie ograniczające. Nie jest to jednak uniwersalne przekonanie ograniczające. 

Czasami myślę podobnie. Zwłaszcza gdy czytam maile od programistów. Ale mimo to nie przestaję działać. Dopytuję i robię wszystko aby jednak zrozumieć. I wiesz co się wtedy dzieje? Prędzej czy później zrozumiem. Dla mnie to przekonanie neutralne. Ani nie hamuje, ani nie napędza.

Nie skłamię jeśli powiem, że większość spotkań z kobietami, które zgłaszają się na coaching zaczynam od walki z przekonaniami. W takiej sytuacji muszę poznać przyczynę takiego przekonania i doprowadzić do sytuacji, w której klientka sama zrozumie, że to przekonanie nie ma żadnego logicznego uzasadnienia. Co więcej. Moim zadaniem jest doprowadzić do sytuacji, w której w miejsce przekonania ograniczającego, pojawi się nowe. Wspierające. Motywujące.

I tak w trakcie większości sesji słyszę: do niczego innego się nie nadaję, fajnie by było ale to nie dla mnie, życia mi nie wystarczy żeby się tego nauczyć, nie jestem aż tak kreatywna, to na pewno bardzo ciężka/trudna/nudna praca etc. Sesja przeprowadzona na takim podłożu nie może zakończyć się sukcesem. Trzeba przeciwdziałać.

To samo tyczy się ciebie. Trudno będzie ci założyć i rozkręcić własną firmę jeżeli uważasz, że jesteś leniwa i nie potrafisz sprzedawać. Niemal niemożliwym będzie przebranżowienie skoro już na starcie wiesz, że pomimo chęci nie jesteś w stanie nabyć nowych kompetencji, a i tak najważniejsze to „mieć plecy” w postaci bogatego tatusia. Mówię temu basta! Dosyć! Kropka!

1. Poszukaj przekonania, które jest dla ciebie najbardziej uciążliwe. Dla ułatwienia możesz zacząć od znalezienia obszaru jak np. praca, pieniądze, zdrowie, rodzina, miłość, kariera zawodowa, a później skupić się na wybranym przekonaniu, którego chcesz się pozbyć. Zapisz je.
2. Zastanów się z czego wynika. Może to słowa twojej mamy zasłyszane w dzieciństwie? Może stoi za nim jakaś konkretna historia? Zastanów się na ile przekonanie to ma uzasadnienie u ciebie, w twojej sytuacji. Jakie masz na to dowody? A może przeciwnie. Nic za nim nie stoi. Zapisz wnioski.
3. Teraz odpowiedz sobie na dwa kluczowe pytania: Co daje ci to przekonanie? Co ci zabiera? 
4. Zrób bilans +/- i unaocznij sobie stosunek korzyści z jego posiadania, do strat. Jeżeli przeważają straty to po co je w sobie pielęgnować? No po co? Zamień je na przeciwstawne np. pieniądze szczęścia nie dają ⇒ dzięki pieniądzom mogę czuć się bezpiecznie i spełniać marzenia.
5. (opcjonalnie) Podziel się wynikami w komentarzu. Jestem bardzo ciekawa twoich wniosków.

Naprawdę w większości przypadków przekonania ograniczające to po prostu wypowiadana bezrefleksyjnie formułka, która nie ma żadnego uzasadnienia. Śmiało można powiedzieć, że to taki utarty stereotyp. Przekonania najczęściej w żadnym stopniu nas nie definiują ale na ironię, determinują nasze działanie. Pozbądź się ich raz na zawsze i działaj. Bo co może cię powstrzymać?

….with L♥VE