Każdy ma prawo do popełniania błędów. Słownie: każdy. I to niezależnie od doświadczenia czy posiadanych kompetencji. Czym zatem różni się błąd od braku profesjonalizmu?
Gdy jakiś czas temu napisałam o częstym błędzie początkujących przedsiębiorców wiele osób, doszukiwało się znaku równości między błędem, a brakiem profesjonalizmu. Na próżno. Popełniane błędy świadczą o tym, że działasz, bo szczerze wierzę, że tylko ten nie popełnia błędu, kto nic nie robi. Czym zatem różni się błąd od braku profesjonalizmu? To proste. Postawą.
błąd
Błąd od braku profesjonalizmu najłatwiej odróżnić reakcją na zaistniałą sytuację.
Jeżeli pomimo popełnionego błędu, chcesz i potrafisz go naprawić, przyznać się do winy i ponieść konsekwencje, bingo. Jesteś profesjonalistką. Po prostu popełniłaś błąd. Zdarza się najlepszym.
Niech za przykład posłuży Krzysiek Gonciarz podczas premiery swojego sklepu internetowego Naeba, który popełnił błąd na etapie komunikacji marketingowej, za co spotkał się z ogromną falą krytyki, a mimo to potrafił przyznać się do błędu i przeprosić.
Inny przykład to marka Green Caffè Nero, którą bardzo cenię za podejście do tematu pracy klientów w jej kawiarniach o czym jeszcze napiszę, a w której doszło ostatnio do serii zatruć. Reakcją na zaistniałą sytuację nie było zbagatelizowanie problemu czy bardzo wymowne milczenie, jak to wielu ma w zwyczaju, tylko wzięcie odpowiedzialności za swój błąd. Wyrazem tego było nagranie z oświadczeniem i przeprosinami Prezesa firmy, Adama Ringera.
W obu przypadkach mamy do czynienia z błędami i to na odmiennych, względem siebie podłożach, a jednak w obu przykładach nie możemy odmówić profesjonalizmu i fajnego sposobu wyjścia z trudnej wizerunkowo sytuacji. Zgodzisz się ze mną?
brak profesjonalizmu
Jeżeli natomiast idziesz w zaparte, odwracasz kota ogonem, szukasz winy w okolicznościach i słabej pogodzie zamiast w sobie, po prostu dowodzisz swojego braku profesjonalizmu.
Nie udało ci się oddać projektu w terminie, bo popsuł ci się komputer? To nadal twój błąd, nie komputera. To ty powinnaś uwzględnić taką ewentualność i przygotować plan B. Temu właśnie służy czarna wizja czyli moja ulubiona strategia projektowa, którą serdecznie polecam, bo skutecznie pomaga ustrzec się przed błędami wynikającymi z nagłych (ale na szczęście przewidzianych) okoliczności.
„Nie lubię planować, bo to zabija spontaniczność, a i tak wszystkiego nie przewidzę” – bardzo często to słyszę, a co z tym związane i plan B nie jest możliwy do przygotowania. Stąd naprawdę niewielki krok od potknięcia. To wizerunkowy samobój, którego konsekwencje mogą być bardzo mierzalne – jeżeli prowadzisz własną firmę, najczęściej wyrażone w złotówkach, a konkretnie w ich braku.
wyciąganie wniosków
Czy to oznacza, że każdy błąd musisz publicznie eksponować, co wręcz może doprowadzić do jego eskalacji? Bynajmniej. Dla odmiany posłużę się swoim przykładem.
W mojej pracy jestem swoim najsurowszym krytykiem, chyba nikt nie oczekuje ode mnie więcej niż ja sama. Dlatego to, co dla mnie najtrudniejsze to przyznanie sie do błędu przed samą sobą. Ale robię to. Za każdym razem, gdy nawalę, nie uwzględnię, nie przygotuję się, źle skalkuluję, choćby nikt inny tego nie dostrzegł.
I wyznam ci w skrytości, że taki rachunek sumienia ma w zasadzie same plusy. Fakt. Ego nieco ucierpli, ale taka refleksja pomaga wyciągać wnioski z popełnionych błędów i unikać podobnych w przyszłości. To nauka przez doświadczenie w czystej postaci.
profesjonalizm
Zatem gdy następnym razem błąd popełnisz (a popełnisz na pewno, jak każdy), niezależnie czy publiczny, czy wewnętrzny – weź za niego odpowiedzialność, ponieś te konsekwencje, wyciągnij wnioski, a gwarantuję, że przekujesz błąd w naukę. Bo tak właśnie postępują profesjonaliści.
with L O V Ę
magda
Chcesz być na bieżąco z moimi niecnymi poczynaniami i najnowszymi postami? Polub ten pracowity blog na Facebooku i włącz powiadomienia o najnowszych postach.
21 Komentarze
on Błąd, a brak profesjonalizmu.
POROZMAWIAJMY
Bardzo najbardziej chcę poznać Twoje zdanie w temacie. Zostaw komentarz.
Kto nigdy nie poniósł porażki, niech pierwszy rzuci pąkiem w oko. To rzucam. Kiedy odeszłam z doskonałej posady w korporacji, z samodzielnym …
W ostatnim poście z cyklu GROW skupiłam się na istocie i sposobie określenia celu, co stanowi pierwszy etap sesji coachingowej zgodnie z modelem …
Jesteś ekspertką w jakimś obszarze? To doskonale. W tym jednak ambaras, że wiedza ekspercka ma paradoksalne właściwości. Poznaj je aby nie wpaść …
Przyznać się do błędu jest bardzo trudno, ale wzięcie odpowiedzialności za jego popełnienie to profesjonalne podejście do tematu.
Bardzo to się ładnie czuje w angielskim 🙂 error i mistake 🙂
Oooo w punkt 🙂
Nie zastanawiałam się dotąd nad takim rozgraniczeniem tych dwóch rzeczy. Bardzo budujące podejście przynajmniej dla mnie!
Cieszę się 🙂
Tylko prawdziwy profesjonalista potrafi przyznać się do błędu.
Warto pamiętać, że przecież uczymy się na błędach… Oczywiście jeśli potrafimy wyciągnąć wnioski
A jeśli nie potrafimy to po prostu powinniśmy się nauczyć – umiejętność jak każda inna 🙂
Dokładnie
Błędy robi każdy, w końcu jesteśmy tylko ludźmi 🙂 Przyznanie się do błędu to też duża odwaga, ale Ci, którzy potrafią się do niego przyznać i starają się go naprawić, są też dużo łagodniej oceniani przez innych.
Witam, jestem pierwszy raz. Ta nauka przyznawania się do błędów jest potrzebna w ogóle w życiu, nie tylko w pracy. W mim odczuciu to jest po prostu taka pokora. Ona sprawdza się w każdej sytuacji! Dzięki, mądry artykuł.
Absolutna zgoda 🙂 I zapraszam częściej.
Z przyjemnością.
Bardzo fajny i użyteczny tekst.
Ja zawsze staram się mieć plan ,,b” i to np. w życiu rodzinnym. Bo te opisane działania są bardzo uniwersalne.
A to bardzo cenna uwaga 🙂
Dobrze napisane! Błędy się zdarzają, z różnych powodów, ale trzeba umieć je naprawiać (a nie brnąć dalej…)
Niby oczywista oczywistość, a jednak ponownie otwiera oczy i buduje wewnętrzną postawę odpowiedzialności no i pokory. Fajny art.
Przyznam szczerze, że kiedyś zawsze zrzucałam winę na COŚ. Co ciekawsze, zawsze udawało mi się znaleźć „winowajcę”…
Cieszę się jednak, że nauczyłam się przyznawać do błędu i otwarcie o nim mówić, bo to też niełatwe. Wydaje mi się, że dużą rolę gra tutaj świadomość wartości swojej pracy i samego siebie – niepewne i wątpiące osoby częściej unikają odpowiedzialności, bo przyznanie się do ewentualnego błędu zapewne dodatkowo je osłabia psychicznie.
I to jest Weronika bardzo cenna uwaga, bo faktycznie związek między unikaniem odpowiedzialności, a pewnością siebie jest bardzo silny 🙂
Takim podziałem ludzie powinni kierować się nie tylko w pracy a przede wszystkim w życiu. Niestety ale ja często miałam styczność z osobami, które szły w zaparte i odwracały kota ogonem, tak żeby zatuszować całą sprawę i zamieść pod przysłowiowy dywan.
W życiu prywatnym także trzeba być profesjonalistką. Co to za matka czy ojciec, którzy nie są profesjonalni w stosunku do swoich dzieci, co to za żona która nie jest profesjonalna dla swojego męża i odwrotnie.
Profesjonalizm i umiejętność przepraszania za popełniony błąd panuje w każdej strefie naszego życia tak naprawdę.
I chyba wolę określenie profesjonalna żona, czy profesjonalna matka od dobra żona/matka 😉
Absolutna zgoda, tak naprawdę wiele biznesowych wskazówek ma również zastosowanie poza nim, bo w końcu własna firma, czy praca jest elementem naszego życia 🙂