Kontynuując bomburowy wątek nadszedł czas na literę O jak opcje i możliwości. Tak całkowicie szczerze to mój ulubiony bo najbardziej kreatywny etap sesji zgodnie z modelem GROW [patrz słownikoteka po prawej stronie]. Lubię obserwować u klientów jak po pozbyciu się wszelkich ograniczeń pojawia się błysk w oku spowodowany nieuświadomionym wcześniej potencjałem. „Jak to? Mam jeszcze tyle możliwości? Że też wcześniej na to nie wpadłam”. Ten moment stanowi największy bodziec do działania. Gdy uświadamiamy sami sobie jak wiele jest sposobów realizacji celu, od razu chcemy go realizować. I o to dokładnie w tym wszystkim chodzi. Ale po kolei.

Kiedy wiem już jaki mam cel czyli w skrócie „nauczenie Bombura chodzenia na luźnej smyczy”, wiem co już zrobiłam w tym kierunku i z jakim skutkiem najwyższa pora odkryć nowe możliwości aby finalnie określić jasny i klarowny plan działania. Oczywiście na zasadzie małych kroczków [kroków milowych zdecydowanie nie polecam] prowadzących mnie do osiągnięcia spokoju ducha i pełnej szczęśliwości w trakcie naszych wspólnych spacerów.

Ten etap procesu coachingowego jest niezwykle ważny nie tylko dla samego celu i motywacji do jego realizacji ale również dla naszej samooceny. Często bowiem nie dostrzegamy sposobów, nie doceniamy swojego potencjału przez co tracimy chęć do działania, a nasz cel odkłady na nigdynienadchodzącejutro. Co więcej pozostawieni ze świadomością braku sprawczości nasze przyszłe cele mogą tracić na swojej mądrości [zgodnie z modelem SMART, przyp.ja], a stąd tylko krok do popadnięcia w życiowy, bezcelowy marazm.  Taka kolej rzeczy oczywiście może być spowodowana strachem przed porażką. „Znowu mi się nie uda, nie potrafię, nigdy się nie nauczę, to nie dla mnie” . A tego nie chcemy. O nie.

GROW – jeden z najpopularniejszych modeli stosowany w trakcie trwania sesji coachingowej. Stanowi akronim, który składa się na 4 etapy procesu:

G [goal] – na skutek pytań stawianych przez coacha klient definiuje swój cel długo- i krótkoterminowy który będzie stanowił przedmiot danej sesji i całego procesu coachingowego.

R [reality] – etap określenia stanu faktycznego „tu i teraz” na drodze do realizacji postawionego celu.

O [options] – tzw. generator pomysłów, opcji, sposobów na realizację celu. Jak zawsze coach zadaje pytania, a klient poszukuje odpowiedzi. W sobie.

W [way forward] – etap w trakcie którego tworzony jest plan działania. Jak będzie wyglądał i co będzie stanowiło pierwszy krok zależy od klienta. Wiem już jaki mam cel, co zrobiłem do tej pory aby go osiągnąć, jakie jeszcze mam możliwości więc teraz muszę je krok po kroku wdrażać.

SMART – sposób formułowania celów stanowiący akronim 5 cech poprawnie postawionego celu.

S [specyfic, simple] – cel powinien być jasny, jednoznaczny i precyzyjnie sformułowany bez miejsca na swobodną interpretację czy też różnego rodzaju domysły.

M [measurable] – niezależnie od tego jaki miernik wybierzemy cel musi być mierzalny czyli posiadać system określający poziom jego realizacji.

A [achievable] – tylko cel ambitny ale możliwy do realizacji stanowi motywację do działania. To co jest nieosiągalne nie tylko nie motywuje ale i blokuje jakiekolwiek działania więc niech pozostanie w sferze marzeń.

R [relevant] – cel musi być ważny/istotny. Nie dla mnie. Nie dla koleżanki. Dla ciebie dopracowany-Czytelniku. Błahe, nieistotne cele nie dają „kopa” do działania. Nie trać na nie czasu.

T [time-oriented, timely] – twój cel powinien być określony w czasie. Każdy sam wyznacza sobie termin realizacji celu. Co istotne sam też pilnuje aby termin został dotrzymany.

W tym miejscu zwróć uwagę, że teoretycznie moje pomysły zostały wyczerpane. Nic odkrywczego nie wymyśliłam. Prawda jest taka, że każdy z nas ma wewnętrzne ograniczenia jak np. brak pieniędzy, brak czasu, przekonanie o niskiej skuteczności etc. I te ograniczenia właśnie powodują, że zamykamy się w swoim wąskim kręgu sprawdzonych metod nie dostrzegając naszego potencjału i nowych możliwości. Musimy zatem je pokonać bo ewidentnie czuję, że to nie mogą być jedyne sposoby. Jak? Tradycyjnie, pytaniami.

Jak widzisz [a jeśli nie widzisz to zwróć uwagę] na tym etapie najważniejsze jest aby pozbyć się wszelkich ograniczeń. Tych związanych z:

• brakiem pieniędzy „…a bo gdybym ja miał pieniądze to mógłbym wszystko”,
• brakiem czasu „…pracuję po 12h później dom, dzieci gdybym pracowała tylko 8 zrobiłabym i to i tamto, a może jeszcze więcej”,
• brakiem dystansu i perspektywy „…na twoim miejscu zrobiłabym i to i tamto”  [zawsze łatwiej nam doradzać gdy sprawa dot. kogoś innego niż my sami],
• lękiem przed porażką „chciałabym napisać książkę ale boję się, że nikt jej nie kupi”.

To właśnie czynniki które najczęściej nas ograniczają i hamują zamiary, a przecież jak widać na powyższym przykładzie warto zadawać sobie pytania nawet typu „co zrobiłbyś mając gwarancję sukcesu?” pomimo, że takiej gwarancji nikt nam nie da. Niech to będzie ćwiczenie na kreatywność, dzięki któremu z nawet najbardziej abstrakcyjnych pomysłów wykorzystasz coś na tu i teraz. Na moim przykładzie widać, że pytając o nieograniczone środki finansowe wygenerowałam pomysły, które wcale tych środków [a zwłaszcza wielkiej fortuny] nie potrzebują. Do dzieła.

Mam już kilka możliwości. Określiłam również co moim zdaniem będzie najskuteczniejsze i od czego chcę zacząć tzw. pierwszy krok. Najwyższa pora doprecyzować jak i kiedy go wykonam, jakie zagrożenia mogą na mnie czyhać i jak je wyeliminować. Muszę po prostu określić konkretny, rzeczowy i terminowy plan działania który przedstawię  ci w następnym odcinku z cyklu #Bombur na celowniku, którego sponsorem będzie literka W jak co, kiedy i przez kogo zostanie zrobione aby Bombur nauczył się chodzić na luźnej smyczy.

Jedna uwaga, żebyśmy się na pewno dobrze zrozumieli. Cały cykl i wszystkie pytania które w nim zadałam dotyczą konkretnie mnie i konkretnie tej sytuacji. Robiąc sobie autocoaching tak naprawdę można zadać mnóstwo innych pytań ważne aby były one adekwatne do uzyskanych wcześniej odpowiedzi. Należy przede wszystkim skupić się na wszystkich ogólnikach i pojęciach nieostrych typu dużo, drogo, bardzo. I pamiętaj, że pytania które trafią do mnie, nie muszą trafić do ciebie. Poszukaj swoich. Warto po prostu próbować. Bo twój SMART-cel na pewno jest warty realizacji. Ten cykl tak naprawdę ma pomóc mi w realizacji celu, a tobie zrozumieć istotę coachingu. Bo szczerze wierzę w jego skuteczność i jednocześnie nie rozumiem medialnej nagonki dlatego chcę pokazać jak to wygląda w praktyce. Jeżeli zatem będziesz chciał mnie rozliczyć z efektów, super. Na bieżąco będę zamieszczała zdjęcia i filmy z naszych treningów.  Zechcesz spróbować? Też super. Po prostu…

[tweet „…w czasach w których można być każdym, bądź sobą”]

i wsłuchaj się w wewnętrzne potrzeby, zadaj właściwe pytania i daj im wyraz w postaci odpowiedzi. A wtedy wierzę, że lista marzeń zamieni się w listę celów. Czy nie o to w tym wszystkim chodzi?