Moda na sukces to jedna z tych mód, które nigdy nie przemijają. Zapominamy jednak, że podobnie jak rozmiar ubrania ustalamy w oparciu o wymiary naszego ciała, tak i sukces musimy jakąś miarą dookreślić. Zatem. Jaka jest twoja miara sukcesu?
moda na sukces
Prowadziłam ostatnio szkolenie i śmiechłam (w duchu rzecz jasna), gdy usłyszałam jak jeden z uczestników, strofował drugiego słowami: z takim podejściem to nigdy nie osiągniesz sukcesu. Zabrzmiało to dokładnie tak, jakby był oto jeden sukces dla wszystkich i kropka. Nic bardziej mylnego. Jeżeli zechcesz – osiągniesz. Ale. Swój sukces. Nie mój, nie swojej przełożonej, mamy, męża czy koleżanki z pracy. Swój. Pytanie tylko, czy to zauważysz?
moda na sukces
sukces to matematyka
moda na sukces
Czym jest sukces wyczuwamy intuicyjnie więc jego osiągnięcie lub nie, próbujemy oceniać podobnie. Niestety to rodzi szereg wątpliwości, a gdy dodatkowo w grę wchodzą emocje, które bardzo często mu towarzyszą – mogą wpływać na jego negatywne postrzeganie i powstawanie błędów poznawczych.
Sukces to nie religia czyli coś opartego na wierze. Sukces to matematyka. Zatem przejdźmy do konkretów.
moda na sukces
sukces uniwersalny
moda na sukces
Nie ma sukcesu uniwersalnego. Nie ma jednej definicji, która jednoznacznie mówi, że gdy zarobiłaś milion to odniosłaś sukces, a gdy 500 tys zł to nie. Sukces jest twój i miara sukcesu musi być twoja. Oczywiście można, w dużym uproszczeniu powiedzieć, że Schultz odniósł sukces, ale czy on tak twierdzi – zależy tylko i wyłącznie od jego miary sukcesu. Od jego założeń.
Oczywiście obok sukcesów indywidualnych są też sukcesy zespołowe np. w zespole sprzedażowym, który zrealizował określony plan sprzedażowy. Ale i w tej sytuacji, mamy miarę tego sukcesu w postaci liczby udzielonych kredytów np. 1200 kredytów i/lub określonego w złotówkach wolumenu sprzedaży.
Do czego zmierzam? To proste. Nie da się osiągnąć sukcesu bez świadomości czym on dla nas jest.
moda na sukces
miara sukcesu
moda na sukces
Sukces nigdy nie jest pustym stwierdzeniem typu oh odniosłam sukces. Sukces powinien być efektem realizacji jakiegoś celu, a co z tym związane powinien być mierzalny, co czarno na białym pokazuje, czy został zrealizowany, czy jeszcze nie. I to akurat dobra wiadomość. Gdyż. Otóż. Ponieważ.
Dla tych osób które są nazbyt pewne siebie i hurraoptymistyczne to kubeł zimnej wody, który uczy pokory. Dla tych niepewnych siebie – koniec z wymówkami. Odniosłaś sukces, celebruj. Nie będzie watpliwości czy to już sukces czy jeszcze nie? Nie będzie bagatelizowania. Odniosłaś sukces. Tak, zrobiłaś to – liczby nie kłamią.
moda na sukces
kilogram sukcesu
moda na sukces
Ja wiem, że wszyscy kochają SMARTcele, ale wiem, że bagatelizują sam miernik. Dużo, mało, często, wysoko – to pojęcia nieostre, słowa, które tak naprawdę nic nie znaczą. Twój cel, którego realizacja zakończy się sukcesem, powinien być wyrażony w konkretnej jednostce, a opcji jest wiele: km, cm, kg, szt., zł, dni, h etc.
Twoim sukcesem będzie, gdy znajdziesz lepszą pracę? Doskonale. Ale lepszą czyli jaką (nie dla każdego lepsza = lepiej płatna) i w jakim czasie? W ciągu miesiąca, roku, 5 lat? Znajdę lepszą pracę to nie jest poprawnie skonstruowany cel więc i perspektywa osiągnięcia sukcesu, mocno mglista.
moda na sukces
moda na sukces
.
moda na sukces
To jak to teraz będzie? Sukces osiągnięty czy wszystko przed tobą? A może czas na kolejny? Bo tak jak nie ma uniwersalnego, tak i nie ma ograniczeń w liczbie odniesionych sukcesów. To twoje życie. To twoje cele. Sukcesy też dopisz na swoje konto. No limits.
I niech dzieje się magia.
with L O V Ę
magda
40 Komentarze
on Moda na sukces i matematyka.
POROZMAWIAJMY
Bardzo najbardziej chcę poznać Twoje zdanie w temacie. Zostaw komentarz.
Czas to najwyższy, obalić pierwszy mit nt. multipotencjału. Gotowa? Lubię pisać o mutlipotencjale to ostatnio mój ulubiony temat, który zgłębiam, jak …
Bardziej od pracy kocham tylko nicnierobienie, nic więc dziwnego, że czasami nicnierobienie wygrywa z produktywnością, a moja motywacja do pracy osiąga poziom …
Kontynuując bomburowy wątek nadszedł czas na literę O jak opcje i możliwości. Tak całkowicie szczerze to mój ulubiony bo najbardziej kreatywny etap …
Nie cierpię stawiania konkretnych celów, bo mam jakiegoś pecha, który polega na tym, że jeśli go skonkretyzuję, zawsze pojawi się jakaś fizyczna wręcz przeszkoda, bym go nie osiągnęła 😀 Z drugiej strony, rzeczywiście postawienie sobie takiego jest ważne – choćby po to by wiedzieć, jak daleko w lesie jesteśmy 🙂
A może to nie pech, tylko cel niedoprecyzowany, hę? Ja po prostu w coć takiego jak „pech” nie wierzę, za to wiem, że działania bezcelowe są bezcelowe 🙂
Cel jest zawsze precyzyjny, wszystko opisane w punktach. Zmienia się nagle sytuacja i to tak, że cel staje się na tę chwilę niemożliwy 😉
No tak wszystko to racja sytuacja zmienia się u każdego z nas, takie życie. Tylko, że istotą całej „misji:cel” jest właśnie przewidzenie wszystkich możliwych barier (jeszcze zanim faktycznie wystąpią) i znalezienie rozwiązania, które realizacji celu nie udaremni. Stąd gdy ktoś mi mówi, że „coś” go przed realizacją powstrzymało, włącza się moje podejrzenie, że na którymś etapie ustalania celu „coś” jednak zostało pominięte.
Ja sobie stawiam drobne cele, które sprawiają mi najwięcej frajdy 🙂
Takie jedzenie słonia po kawałku jest też i dla mnie bardziej lekkostrawne.
powoli do przodu najlepiej
Twój cel, pozostaje Twoim celem więc sama decydujesz jak będzie wymagający.
Jestem totalny zadaniowiec, wyznaczam sobie cele i zadania .
Otóż dokładnie, ja też najlepiej działam w trybie zadaniowym.
Zdecydowanie przede mną! Ale ja w żółwim tempie do niego dążę. Nie potrafię przyspieszyć, bo nawet jak chcę, to się wypalam. Więc powolutku.
Ale przecież to nie wyścigi, jak dla mnie najważniejsza jest skuteczność, a tempo niech każdy dostosuje do swoich możliwości 🙂
Ale tak bardzo wszystko chciałoby się tu i teraz!
Tak, sztuka to wiedzieć czego się chce. Konkret, konkret i jeszcze raz konkret. Wtedy bardzo łatwo zaplanować kroki, które nas do tego celu zbliżą. A jak już zrobimy ten jeden ostatni to będzie full wypas samopoczucie 🙂
Zawsze pół żartem-pół serio powtarzam, że aby mieć pracę marzeń trzeba ją sobie najpierw wymarzyć. Dokładnie tak samo jest z każdym innym celem.
Dokłanie, sztuką jest wiedzieć czego się chce 🙂
Z wyznaczaniem celów to u mnie ciężko, nie umiem ich rozpisać, .wiecznie odkładam tow czasie. Więc wiele rzeczy robię spontanicznie lub planuje krótkookresowo w głowie. Sukces? Może być mały i duży. Małym jest dla mnie każda poprawa statystyk czy zwiększenie zaangażowania czytelników ma na blogu i SM. Na duży przyjdzie czas 🙂
W takim razie trzymam kciuk, choć cele to jednak polecam zapisywać 🙂
Dzięki 😉 Będę starała się w tym remacie poprawić, dla samej siebie 🙂
Oh, jak dobrze, że mnie tego na studiach nauczyli. Naprawdę MIARA SUKCESU to podstawa, także obiema rączkami, nóżkami i serduszkiem podpisuję się pod wpisem, Madziu <3
Doskonale <3 A jakie to studia, które uczą takich mądrości?
Innowacyjność i zarządzanie sferą publiczną. Specjalność: coaching biznesowy 🙂
A tak to faktycznie, ja tez sporo z moich mądrości wyniosłam ze Szkoły Coachingu albo Szkoły Trenerów 🙂
Bardzo trafne rozkiminy Magda! Sukces dla każdego z nas, to coś innego i nie ma jednej drogi,która do niego zaprowadzi.
Warto stawiać sobie cele w życiu i dążyć do ich spełnienia.
Kilka sukcesów już za mną, mnóstwo przede mną. Dochodzę do nich różnymi drogami, każda jest inna – jedna łagodniejsza, inna wyłożona kamieniami.
Bo droga usłana różami to tylko w filmach romantycznych <3
Trafiłaś w samo sedno, bo często słyszę, że osiągnęłam sukces bo coś tam zrobiłam. Ale ja tego nie czuję i jest mi mało. Ze swojej perspektywy patrzę na tego, kto więcej zarabia, ma większe mieszkanie, częściej podróżuje i oto dla mnie przykład sukcesu. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że ten ktoś może absolutnie nie uważać siebie za „człowieka sukcesu” 🙂
Otóż dokładnie, oceniasz innych przez pryzmat siebie i swoich oczekiwań, a to całkiem częsty błąd poznawczy.
Często stawiam sobie cele i planuje termin realizacji ale jak przychodzi co do czego to albo się wycofuje albo przekładam …jestem leniwym człowiekiem z natury 🙂
Nie ma leniwych ludzi z natury, są tylko tacy, którzy z różnych powodów np. obawy przed niepowodzeniem, nie są skuteczni w swoich działaniach. Na szczęście tego można się nauczyć 🙂
zawsze staram się mieć cele i dążyć do ich realizaji
A jak z efektywnością? Udaje Ci się Ania cele swoje osiągać?
Udało mi się w życiu osiągnąć pare sukcesów, ale wiele jeszcze przede mną 🙂
I doskonale, co by to było gdybyś już miała wszystkie za sobą 🙂 A jaki do tej pory uważasz za największy/najważniejszy?
Sukces to bardziej analiza aniżeli matematyka. Nie lubię matematyki.
Racja, każdy ma własną miarę sukcesu, który nie dla każdego objawia się tak samo. Najważniejsze jest działanie, ciągłe dążenie do osiągnięcia celów.
Są sukcesy i sukcesy.
Codziennie odnosimy małe sukcesy w małych sprawach.
Na duży Sukces pracujemy latami i z pewnością jest on zupełnie innego rodzaju.
I tak, jak napisałaś, wszystko zależy do tego, jak go postrzegamy. To, co dla jednego będzie sukcesem, dla innego codziennością.
Nie przepadam za klasyfikacją duży/mały, bo to wręcz kondensacja braku precyzji, o której pisałam powyżej przy okazji pojęć nieostrych. Natomiast faktycznie co do Ciebie jest „małym” sukcesem, dla kogoś będzie „wielkim” i odwrotnie. Ale co najważniejsze nie ma to znaczenia, bo sukces pozostanie sukcesem zgodnym z przyjętą miarą.
Ależ ja się z Tobą zgadzam. Sukces to coś osobistego. Coś co dla mnie może być sukcesem, dla Ciebie moze już nim nie być. Sami musimy zacząć dostrzegać nasze sukcesy, szczególnie te małe i mniej spektakularne i się nimi cieszyć, bo zwykle przechodzimy obok nich obojętnie. Ja staram się cieszyć nawet z małych sukcesów, które prowadzą mnie do realizacji dużego celu.
I to jest najpiękniejsze, gdy potrafimy dostrzegać też te sukcesy „po drodze”, bo one pięknie napędzają do dalszej pracy 🙂